Rezonans magnetyczny to bardzo dokładne, a jednocześnie nieinwazyjne dla pacjenta badanie, dzięki któremu uzyskuje się przekroje narządów wewnętrznych we wszystkich płaszczyznach. Znajduje ono zastosowanie w diagnostyce nowotworów, urazów oraz innych zmian chorobowych. Wbrew obiegowym opiniom, rezonans magnetyczny nie wiąże się ze szczególnym dyskomfortem dla pacjenta.
Rezonans magnetyczny to badanie wykorzystujące oddziaływanie pola magnetycznego na znajdujące się w ludzkim organizmie atomy wodoru. Dzięki temu, udaje się uzyskać bardzo szczegółowe obrazy przekrojów narządów wewnętrznych i tkanek. – Wykonanie badania rezonansu magnetycznego jest najbardziej wskazane w diagnozowaniu chorób centralnego układu nerwowego, czyli mózgu i rdzenia kręgowego, a także tkanek miękkich, wszystkich stawów, ścięgien, więzadeł oraz mięśni. W diagnostyce ortopedycznej tkanek miękkich najczęściej wystarczającą metodą badania jest USG. Jednak istnieją obszary, do których nie jesteśmy w stanie zajrzeć głowicą ultrasonograficzną, np. okolica za rzepką, czyli staw rzepkowo-udowy, albo więzadło krzyżowe przednie. W takich przypadkach lepszą metodą diagnostyczną jest rezonans stawu kolanowego – powiedziała portalowi tourmedica.pl dr n. med. Magdalena Woźniak, specjalista diagnostyki obrazowej.
Rezonans magnetyczny – bezbolesne i małoinwazyjne badanie
W zależności od typu urządzenia oraz obszaru ciała, które jest poddawane badaniu, rezonans magnetyczny może trwać od 10 do nawet 60 minut. Pacjent powinien pojawić się na nim na czczo (czyli nie spożywać posiłków co najmniej 6 godzin przed). U większości osób przed badaniem podaje się tzw. kontrast, czyli środek barwiący, dzięki któremu uzyskuje się o wiele bardziej wyraźne obrazy. Może on zostać podany doustnie lub dożylnie. Kontrast nie wchodzi w reakcje z żadnymi lekami, nie uczula i jest w naturalny sposób wydalany z organizmu.
Do rezonansu magnetycznego nie trzeba się rozbierać – pacjent musi jedynie pozbyć się tych części garderoby, które zawierają jakiekolwiek metalowe elementy (guziki, sprzączki, ekspresy). Mogą one bowiem zaburzać pracę urządzenia i utrudniać obrazowanie. Niezalecany jest makijaż, lakier na włosach, należy również zdąć okulary, zegarek oraz całą biżuterię. Koniecznie trzeba także poinformować lekarza o wszystkich znajdujących się w ciele implantach, metalowych śrubach w kościach, rozruszniku serca oraz wkładce domacicznej.
Po zakończeniu przygotowań pacjent jest umieszczany na wysuwanym stole w centrum skanera do rezonansu magnetycznego. W trakcie badania powinien leżeć zupełnie nieruchomo, aby nie zniekształcać obrazu. Jeżeli z jakichkolwiek przyczyn pacjent ma problemy z zachowaniem bezruchu, możliwe jest podanie leków uspokajających. Podczas badania pacjent ma nieustanny kontakt z wykonującym rezonans lekarzem, dzięki zamontowanym wewnątrz urządzenia kamerze oraz mikrofonowi. Poszczególne sekwencje rezonansu trwają od 3 do 10 minut. W ich trakcie osoba poddawana badaniu słyszy dość głośny dźwięk, przypominający odgłos wirującej pralki. Niekiedy dla komfortu pacjent może założyć słuchawki tłumiące hałas. Jeżeli istnieje konieczność wykonania różnych obrazów, stół automatycznie przemieszcza się na konkretną pozycję, ale pacjent nadal musi trwać w bezruchu.
Po zakończeniu rezonansu magnetycznego z podaniem środka kontrastowego pacjent jest proszony o spędzenie kilkudziesięciu minut na terenie placówki, np. w poczekalni. Jeśli nie pojawią się żadne niepokojące objawy, takie jak nudności czy bóle głowy, może opuścić przychodnię. Przez kolejne 2-3 dni warto pić większe ilości płynów w celu sprawnego wypłukania kontrastu z organizmu.
Rezonans magnetyczny jest badaniem, które może być wykonane w większości szpitali oraz większych przychodniach. Należy jednak posiadać ważne skierowanie od lekarza specjalisty, a także być przygotowanym na co najmniej kilka tygodni oczekiwania. W prywatnych klinikach, w zależności od rodzaju urządzenia oraz obszaru badania, rezonans magnetyczny kosztuje od 300 do 1000 zł.